De keuze van Maximilian
De term ‘The Missing Link’ wordt dikwijls gebruikt om te verwijzen naar het ontbrekende stukje in de evolutiepuzzel waarnaar al eeuwen wordt gezocht. Deze zomer neemt Growth Inc. u mee in een boekenreeks die ‘The Missing Link’ legt tussen boekaanbevelingen en het bedrijfsleven. Welke puzzelstukjes zijn nodig om het totaalplaatje van een onderneming te doen kloppen? Lees er meer over in onze nieuwe Summer Series.
Ivan Toergenjev, Vaders en zonen
“Toch wel Arkadi, ik heb andere dingen te zeggen, maar dat doe ik niet, want dat is romantiek, dat wil zeggen: sentimentele nonsens.”
Ivan Toergenjev wordt tot op vandaag aanzien als een van de grootste schrijvers van zijn land. Met zijn roman ‘Vaders en Zonen’ weet hij als eerste van de Russische Pléiade de belangstelling te wekken van het Westen. Nog voor Dostojevski en Tolstoj dat lukt, laat Toergenjev in de jaren ’60 van de 19e eeuw een internationaal publiek kennismaken met de kenmerkende deugden van de Russische literatuur. Humor en satire, steeds vervlochten met tragische weemoed. Steeds met dezelfde groteske beeltenissen van de stompzinnige aristocraat naast de sterke vrouw. En steeds het verhaal als metafoor voor de grotere maatschappijkritiek en het alomvattend thema. De onmogelijke liefde, gewetenswroeging, of, zoals desgevallend, de innerlijke tweestrijd.
Met ‘Vaders en Zonen’ verkent Toergenjev het spanningsveld tussen de traditionele generatie romantici, de vaders, en de nieuwe generatie radicale nihilisten, de zonen. Voor een sociaal hernieuwd land, gaat een generatie Russen op zoek naar het evenwicht tussen conventionele en nieuwe waarden. Maar al snel wordt duidelijk dat een kloof zich niet laat tekenen door leeftijd.
De twee hoofdpersonages die deze tweedeling vormgeven zijn Arkadi Kirsanov, een jonge student die weer thuis woont, en zijn vriend, de radicale geneeskundestudent Jevgeni Bazarov, die hem komt bezoeken. Als atheïst en rationele wetenschapper, verzet Bazarov zich tegen de traditionele, romantische idealen van Arkadi’s familie. Wanneer de romance in het spel komt, bevinden beide jonge mannen zich in een liefdesspel met twee vrouwen uit de buurt. Als Bazarovs cynische onvermogen tot empathie ertoe leidt dat ook de liefde het niet wint van zijn radicale idealen, slaat het noodlot toe.
In het verhaal wordt Arkadi sterk beïnvloed door de nieuwe ideeën van Bazarov, maar toch probeert hij vast te houden aan de traditionele idealen van zijn familie. Eenzelfde tweespalt valt ook zijn vader te beurt die ondanks de reactionaire invloed van zijn broer, Arkadi’s oom, zich zo veel mogelijk tracht te verplaatsen in de modernere leefwereld van zijn zoon. Het zijn de reactionaire oom en de radicale vriend die Arkadi en zijn liberale vader voortdurend schatplichtig maken aan iets dat hen in wezen niet aangaat.
Ook 160 jaar later vinden we onszelf nog voortdurend gewrongen in datzelfde gewricht dat Toergenjev destijds voor ons uittekende. Het oneindige weg en weer van de nieuwe en oude radicale vaandeldragers en dogmatici waartussen de samenleving beweegt. In grote vraagstukken als klimaattransitie, globalisering en kapitalisme zien we hoe in toenemende mate ook bedrijven schatplichtig worden gemaakt door broze doctrines die welvaart en welzijn vaak onverenigbaar doen lijken.
