De keuze van Daniel
De term ‘The Missing Link’ wordt dikwijls gebruikt om te verwijzen naar het ontbrekende stukje in de evolutiepuzzel waarnaar al eeuwen wordt gezocht. Deze zomer neemt Growth Inc. u mee in een boekenreeks die ‘The Missing Link’ legt tussen boekaanbevelingen en het bedrijfsleven. Welke puzzelstukjes zijn nodig om het totaalplaatje van een onderneming te doen kloppen? Lees er meer over in onze nieuwe Summer Series.
Robert D. Kaplan, De geopolitieke tragedie
Toen George Bush jr. in de nasleep van 9/11 het Amerikaanse leger naar Irak stuurde, kon hij meteen rekenen op de steun van heel wat Amerikaanse intellectuelen. Een van hen was schrijver en buitenlandcorrespondent Robert D. Kaplan. Hij werd uiteindelijk raadgever van de toenmalige Minister van Defensie, gezien zijn ervaring en kennis van Irak en de terreur van het regime van Saddam Hoessein. Die kon maar beter verdwijnen, meende hij. Tot hij een paar jaar later terugkeerde naar Irak en zag in welke anarchie het land door de Amerikaanse interventie was beland, mede door zijn enthousiasme. Het leverde hem een depressie op die een paar jaar aansleepte, en ook zijn inspiratie was voor dit boek.
Grote woorden en ideeën leiden vaak tot nog grotere bloedbaden en tragedies. Dat laatste is meteen ook het centrale deel in deze lectuur. Kaplan haalt inspiratie bij grote tragedieschrijvers zoals de Griekse Aeschylus, Sophocles of Euripides maar ook van Shakespeare, Fyodor Dostojevski en Henry James. Wat zij aantonen is dat de wereld geen plaats is waar je kunt kiezen tussen het goede en het kwade, maar wel tussen het kwade en het minder kwade, het tragisch denken. Er zijn geen gemakkelijke oplossingen. Die waren er niet voor Agamemnon die zijn dochter Iphigeneia moest offeren om zijn krijgskansen te keren, noch voor Antigone die haar broer wilde begraven en zo haar familiale plicht zag botsen met die voor de staat. En die waren er ook niet in Irak of Afghanistan. De goede leider, volgens Kaplan, is degene die leeft tussen angst en eerzucht en zich door geen van de twee laat verlammen. Met dit in het achterhoofd, stelt hij de vraag of de Russische president Vladimir Poetin zijn roekeloze invasie van Oekraïne zou hebben vermeden als hij meer Shakespeare had gelezen? Zou president Joe Biden beter staan in zijn omgang met China als hij meer te weten kwam over Ilias? Kaplan concludeert zijn boek met een waarschuwing dat er opnieuw een “tragische gevoeligheid” nodig is. We leven in een wereld van beperkingen en limieten. De tragische geest waarschuwt voor voorzichtigheid, geduld en “een besef van de beperkte keuzes waarmee we worden geconfronteerd, hoe uitgestrekt het landschap ook is: de wetenschap dat niet alles mogelijk is, ongeacht de omstandigheden”.
Kaplan wilt de lezer laten nadenken en reflecteren rond zijn eigen handelingskader en manier van beslissingen nemen. Elke handeling die een individu doet, moet steeds gebeuren met een tragische ingesteldheid. Pessimisme is een te groot woord, fatalisme is het tegenovergestelde, maar er moet rekening gehouden worden dat elke handeling mis kan gaan. Het is volgens Kaplan enkel op deze manier dat keuzes gemaakt kunnen worden met een vooruitziende blik. Dit boek herinnert ons eraan dat er beperkingen zijn in onze keuzes, en door deze zo vroeg mogelijk te identificeren, kunnen we doeltreffender handelen.
